Μια νέα παράμετρος (1) στη γλυκαιμική ρύθμιση του διαβητικού ασθενούς είναι η διάρκεια που ο ασθενής μας έχει τιμές σακχάρου στα επιθυμητά όρια που έχουμε θέσει, συνήθως μεταξύ 70mg/dl μέχρι και 180mg/dl.

O χρόνος αυτός αποδίδεται με τον διεθνή δείκτη TIR (time in range) και έρχεται να γεφυρώσει το κενό στην παρακολούθηση του διαβητικού με τις πιο στατικές παραμέτρους των μεμονωμένων μετρήσεων σακχάρου και της HbA1c.

Η καταγραφή του TIR αποδίδει δυναμικά τον ημερήσιο γλυκαιμικό έλεγχο, γεγονός που βοηθάει τον Επαγγελματία Υγείας που ασχολείται με το Σακχαρώδη Διαβήτη στην πιο ουσιαστική παρέμβαση. Έτσι για παράδειγμα, μπορεί να έχουμε 3 διαβητικούς ασθενείς με HbA1c 7% που όμως να έχουν TIR 40%, 70% και 100% αντίστοιχα. Ερμηνεύοντας τα δεδομένα μας μόνο με τη χρήση της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης καταλήγουμε ψευδώς σε ένα κοινό συμπέρασμα και για τους 3 ασθενείς μας, μιας ικανοποιητικής ρύθμισης.

Χρησιμοποιώντας το TIR διαπιστώνουμε πως μόνο ο τρίτος ασθενής μας έχει ορθή γλυκαιμική ρύθμιση πετυχαίνοντας τα επίπεδα σακχάρου του να είναι εντός επιθυμητού στόχου επί 24 ωρου βάσεως, ενώ ο πρώτος ασθενής πετυχαίνει την επιθυμητή ρύθμιση μόνο για 9,6 ώρες το 24ωρο (40% του 24) και ο δεύτερος για 16,8 ώρες το 24ωρο (70% του 24).

Η αξία αυτής της νέας παραμέτρου έγκειται στο ότι πρόσφατες μελέτες απέδειξαν ισχυρή σύνδεση ανάμεσα στο TIR και στις μικροαγγειακές επιπλοκές του διαβήτη ιδιαίτερα τη μικροαλβουμινουρία (2), την αμφιβληστροειδοπάθεια (3) και τη διαβητική νευροπάθεια (4), σε τέτοιο βαθμό που ενδεχομένως να χρησιμοποιείται ο νέος αυτός δείκτης ως πρωτεύων καταληκτικό σημείο σε μελλοντικές κλινικές μελέτες (5).

Άλλες μελέτες έδειξαν πως για κάθε 10% αλλαγής στο TIR, σημειώνεται 0.8% μεταβολή στη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (6).

Η προγνωστική αξία του νέου δείκτη έχει μελετηθεί και σε άλλους πληθυσμούς.

Στις έγκυες (7), μείωση του δείκτη στο δεύτερο και τρίτο τρίμηνο της κύησης οδήγησε σε αυξημένο κίνδυνο εμβρυικής μακροσωμίας, δυστοκία ώμων και υπογλυκαιμίας του νεογνού, θέτοντας το TIR>70% ως στόχο για μια ιδανική εγκυμοσύνη.

Στον παιδιατρικό πληθυσμό (8) επίσης αξιολογήθηκε ως παράμετρος επιδεικνύοντας μια μη γραμμική συσχέτιση με τη HbA1c. To TIR στα παιδιά τέθηκε στο 70-140mg/dl.

Τέλος σε νοσηλευόμενους στη ΜΕΘ (9), καταδείχθηκε πως αν το TIR >80% ακόμα και σε μη διαβητικούς ασθενείς, η εξέλιξη (λοίμωξη, διάρκεια διασωλήνωσης, παραμονή στη μονάδα) ήταν σαφώς ευνοϊκότερη.

Η μέτρηση του TIR βασίζεται στη συνεχή καταγραφή του σακχάρου με τις σύγχρονες συσκευές CGMs για 14 μέρες ή και με τη χρήση του αισθητήρα καταγραφής σε ασθενείς που έχουν αντλία ινσουλίνης.

Θεωρητικά μπορεί να επιτευχθεί η μέτρηση του TIR και με απλό σακχαρόμετρο, με την προϋπόθεση της μέτρησης νυχθημερόν ανά 5 λεπτά, μία μη ρεαλιστική προσέγγιση.

Καταλήγουμε λοιπόν πως η χρήση του TIR από τον επαγγελματία υγείας που ασχολείται με το Σακχαρώδη Διαβήτη, μπορεί να βελτιώσει πολύ πιο άμεσα τη γλυκαιμική ρύθμιση του ασθενούς,να αποτρέψει σημαντικές διαβητικές επιπλοκές και ουσιαστικά να δώσει στο διαβητικό μια καλύτερη ποιότητα ζωής.

Στον παρακάτω σύνδεσμο σχηματικά οι στόχοι TIR που πρέπει να έχει υπ’ όψιν του ο ειδικός με βάση την τελευταία ευρεία επιστημονική συναίνεση (1). https://link.springer.com/article/10.1186/ s13098-020-00529-z/tables/1

1. Battelino T, Danne T, Bergenstal RM, Amiel SA, Beck R, Biester T, Bosi E, Buckingham BA, Cefalu WT, Close KL, Cobelli C. Clinical targets for continuous glucose monitoring data interpretation: recommendations from the international consensus on time in range. Diab Care. 2019;1(42):1593–603
2. Hirsch IB, Sherr JL, Hood KK. Connecting the dots: validation of time in range metrics with microvascular outcomes. Diab Care. 2019;42:345–8.
3. Lu J, Ma X, Zhou J, Zhang L, Mo Y, Ying L, Lu W, Zhu W, Bao Y, Vigersky RA, Jia W. Association of time in range, as assessed by continuous glucose monitoring, with diabetic retinopathy in type 2 diabetes. Diab Care. 2018;41(11):2370–6.
4. Mayeda L, Katz R, Ahmad I, Bansal N, Batacchi Z, Hirsch IB, Robinson N, Trence DL, Zelnick L, de Boer IH. Glucose time in range and peripheral neuropathy in type 2 diabetes mellitus and chronic kidney disease. BMJ Open Diab Res Care. 2020;8(1):e000991.
5. Beck RW, Richard M, Bergenstal RM, Riddlesworth TD, Kollman C, Li Z, Brown AS, Close KL. Validation of time in range as an outcome measure for diabetes clinical trials. Diab Care. 2019;42:400–5.
6. Vigersky RA, McMahon C. The relationship of hemoglobin A1C to time-in-range in patients with diabetes. Diab Technol Ther. 2019;21:1–5.
7. Feig DS, Donovan LE, Corcoy R, et al. Continuous glucose monitoring in pregnant women with type 1 diabetes (CONCEPTT): a multicentre international randomised controlled trial. Lancet. 2017;390(10110):2347–59.
8. PeterssonJ,ÅkessonK,SundbergF,SärnbladS.TranslatingglycatedhemoglobinA1cintotimespentinglucosetargetrange: a multicenter study. Ped Diab. 2019;20:339–44.
9. Krinsley JS, Preiser JC. Time in blood glucose range 70–140 mg/dL>80% is strongly associated with increased survival in non-diabetic critically ill adults. Crit Care. 2015;19:179.